Fietsen langs Lake Malawi

Een luxe tussendoortje, vrijdag 20 juli (31,89 km).
De pinautomaat die het de avond hiervoor nog deed, maakte nu geen contact. Dus nog steeds weinig geld op zak. Nkopola Lodge was ons doel. Niet te lang fietsen maar lekker een middag aan het meer.
Onderweg passeerden we een kunstschilder die hele mooie schilderijen had voor weinig geld. Bij hem binnen onderhandeld over een mooi werk en vanwege ons weinige cash geld afgesproken dat we het geld in Nederland mogen overmaken. De Nkopola Lodge snel gevonden. Een heel luxe resort met camping ietsje verderop. We stonden als het ware in een koninklijk park aan de rand van het meer. Daar eerst weer Ted zijn band opnieuw geplakt, want die werd toch weer zacht. De camping kostte bijna niets, maar we mochten wel van alle faciliteiten van het resort gebruik maken. Dat hebben we dus ook gedaan: o.a. een superdeluxe heerlijk buffet diner en buffet ontbijt.

Nog een paradijsje, zaterdag 21 juli (46,04 km).
Na een stikhete douche (heerlijk) op pad naar Monkey Bay. Al snel weer Ted zijn band geplakt. Het was weer dezelfde plek: het plakkertje liet lucht door. We worden er wel handig in. In Monkey Bay Musafa Lodge gevonden, die van dezelfde eigenaar is als de Musafa Lodge in Lilongwe waar we onze reis begonnen. Prachtige backpackers plaats met een plekje aan het strandje in de baai. Ook hier hebben we nu het bijna dagelijks ritueel van band plakken weer volbracht, hopelijk nu voor de laatste keer, nl. met een ouderwets plakkertje met solutie.
Heerlijk in de zon gezeten en een paar boodschapjes gedaan. Kaas gevonden!!!!! Op het strandje zelf gekookt.

Naar een oude missiepost, zondag 22 juli (72,60 km)
Bij het geluid van golvend water in de baai wakker geworden. Met het hoofd buiten de tent zagen we dat het weer een zonnige dag ging worden, nl. een strak blauwe lucht.
Na de bekende ochtendrituelen vandaag op weg naar Mua Mission, een oude missiepost op zo’n 70 km. van Monkey Bay. De eerste 12 kilometer terug, omdat Monkey Bay in een punt ligt. Daarna de hoofdweg gevolgd. Een lange route met soms kilometers lang geen dorpen. Alleen wij op de fiets en de natuur, die wel weer veel te zien gaf.
Na 60 km. asfalt vervolgden wij onze weg over een dirtroad, die overigens goed te berijden viel. Een prachtige route langs mooie dorpen en een steeds veranderende vegetatie. Ons beoogde doel, Mua Mission, lag echter dermate hoog dat we de laatste honderden meters te voet aflegden. We kwamen terecht in een omgeving die nog de sfeer uitademde van de vroegere missie: een ziekenhuisje, een kerk, diverse leefunits en dat alles tussen de bevolking. We besloten een kamer te nemen en die zag er heel erg goed uit. Nadat we de spullen hadden binnen gebracht zijn we eerst een wandeling gaan maken door de directe omgeving. We bezochten ook een showroom met heel veel houtsnijwerk, dat door regionale kunstenaars is gemaakt en dat voor werkelijk een appel en een ei te koop was. Er waren ook veel maskers. Morgen gaan we naar het bijbehorende museum, waar we nog veel meer maskers en hun betekenis gaan zien. In het restaurant een eenvoudige en heerlijke maaltijd gegeten.

Van cultuur naar strand, maandag 23 juli (35, 86 km).
De ochtend besteed aan het uitgebreid bezichtigen van het museum van Mua Mission, dat naast de ontstaansgeschiedenis van deze eerste katholieke missiepost in Malawi, ook de grootste collectie maskers van de wereld heeft, die gebruikt worden bij de rituelen van de diverse negerstammen. Deze rituelen worden door middel van foto’s en tekst op de muren toegelicht. Heel interessant!
Op de missiepost woont nu al geruime tijd Claude Boucher, een Canadees, die zo’n 120 mensen heeft opgeleid in de houtsnijkunst. Er wordt echt artistiek werk gemaakt en op de missiepost is een kunst galerie waar je de diverse kunstwerken kunt bekijken en kopen. Wij hebben een heel mooi houten beeld gekocht van een vrouw. Inpakmateriaal bestaat hier niet, dus werd een oude envelop opengescheurd. Wij hebben uiteindelijk het beeld in een isolatiematje gerold en achterop de fietstassen gebonden. Tot slot de kerk bekeken en toen op naar Chipoka. Een vissersdorp aan Lake Malawi, waar volgend ons nooit een toerist komt. Wij vonden een lodge, die enigszins vervallen was en die vooral gebruikt wordt voor groepen kinderen. Zo ook onze avond. Zoals ‘gewoonlijk’ viel aan het begin van de avond de stroom weer uit en met onze hoofdlantaarntjes hebben we ons weer gered. Het was net iets beter dan eten koken op de tast.

Naar de ’toeristische’ kust, dinsdag 24 juli (52,84 km).
Vroeg vertrokken uit Chipoka via Salima naar Senga Bay, waar we al om 12 uur arriveerden.
We zijn naar het noordelijkste puntje van de baai gegaan, waar het oudste hotel van deze streek staat: Livingstone Beach Hotel. Kamers 158 dollar, dus weer op de camping ernaast (5 dollar pp ….!) met gebruik van alle faciliteiten van het hotel (prachtig zwembad, mooi strand, internet, bar restaurant, sportzaal).
We hadden de hele dag prachtig weer tot een uur of 3. Toen ging het heel hard waaien. De temperatuur is heerlijk en het meer heeft met die wind prachtige hoge golven. Vanmidag langs het strand gewandeld, in het zwembad gezwommen en gezond. We zien er niet uit: kei bruin gezicht en bruine armen en (halve) benen en dan een Nederlands witte buik en rug. ’s Avonds ge-intetnet en in het barretje gezeten.